Ağaç mantarları, ağaçların mantar enfeksiyonuna maruz kalması sonucu oluşan ağaç hastalıklarıdır. Ağaçlarda çeşitli mantar türleri bulunabilir ve bazı mantarlar hem insanları hem de bitkileri etkileyebilir. Ancak, bunlar nadiren görülür ve genellikle fırsatçı mantarlardır; yani, zayıf ev sahiplerinden faydalanırlar ve sağlıklı ağaçlara saldırmazlar. Mantarlar, eskiden klorofil içermeyen basit bitki grupları olarak düşünülürdü, ancak artık canlı organizmaların ayrı bir krallığı olarak sınıflandırılmaktadır. Mantarlar, duyarlı bir konukçu ağaç üzerinde uygun çevresel koşullar altında çimlenir ve konakçıya giren ve beslenen hifleri (mantar dokusu iplikleri) üreterek mantar hastalıklarına neden olurlar.

Ağaç mantarlarının çeşitli türleri bulunmaktadır. Bunlardan bazıları şunlardır:

Kültür mantarı olarak da bilinen bu mantar türü, dünyanın birçok yerinde yetiştirilmektedir. Özellikle gürgen ve kavak gibi ağaçların kütüklerinde istiridye mantarı ve kayın mantarı yetiştiriciliği yapılmaktadır.

Bu mantarlar, kendiliğinden ağaç dalları ve gövdesinde oluşan ve hem ağaç hem de insan sağlığı açısından zararlı olan mantarlardır. Yenildiğinde insanların zehirlenmesine, kalıcı etkilere ve hatta ölüme yol açabilirler.

Ağaçlar, hangi mantar türlerinin kendilerine bulaştığını gösteren açık işaretler sergilerler. Örneğin, kök kütleleri, ağacın tabanında mantar gibi görünen büyümeler ve toprak çizgisi yakınında ıslaklık oluşturur. Odun ağacı ya da kabuk altı tabakayı etkileyen mantarlar, gövde ya da dallar boyunca meyvemsi büyümeler oluştururken, solgunluk, yaprak renk değişikliği ve sarkmalara neden olabilir. İnsanlardan farklı olarak, ağaçlardaki mantar hastalıkları genellikle tedavi edilemez durumdadır.

Bir ağacın mantarlara maruz kalmasının en büyük etkisi, ağacın dallarını ve gövdesini zayıflatmaktır. Ağaçların zayıf eklemleri olduğunda, ağacın dayanıklılığı azalır. Bu durumda, ağaç dallarının ağırlığını destekleyemeyebilir ve özellikle eklemdeki basıncı artırarak yana doğru uzamalar olabilir. Yan dallar boşluklu ve dengesiz olabilir, yani ağaçlar fırtınalar sırasında dallarını kaybedebilir veya düşebilirler.

Ağaçlar, yılın belli zamanlarında budanmalıdır. Örneğin, birçok yaprak döken ağaç kışın geç veya ilkbaharda erken budama yapılmalıdır. Budama, büyümeye başlamadan hemen önce yapılmalıdır, bu da mantar sporlarının girebileceği açık yaraların oluşma süresini en aza indirir. Bazı ağaçlar ise yılın herhangi bir zamanında budanabilir. Kök çürümesine yol açabilen fırsatçı mantarlar su altında kökleri kolonileştirmeye teşvik edeceğinden, ağaçlar aşırı sulanmamalıdır ve ardından ağaç yukarı doğru hareket ettirilmelidir.